Uwaga! Najlepsza oferta na rynku

Dbamy, aby nasze dywany były w jak najatrakcyjniejszych cenach! Jeżeli jednak znalazłaś/eś oferowany przez nas produkt w podobnej lub niższej cenie w innym sklepie, napisz lub zadzwoń do nas.

Postaramy się przygotować specjalnie dla Ciebie jeszcze lepszą ofertę.

Twoje dane będziemy przetwarzać zgodnie z naszą polityką prywatności.

 

Informacje

O dywanach - historia

Historia kobierców orientalnych

„Najwartościowsza sztuka długo przynosi owoce i mu zapewnia przyszłość nawet w odległych zakątkach świata. Tak właśnie jest z kobiercami.”

Roman Griszman

Początki sztuki wiązania kobierców


Pierwsze wzmianki na temat kobierców można znaleźć w literaturze starogreckiej. Kobierce w tych źródłach były używane przez ludy z terenów Bliskiego Wschodu. O kobiercach z tamtego czasu niewiele jednak wiadomo. Prawdopodobnie pojawiły się w Azji centralnej około 3-2 wieku p.n.e.

Jeden z najstarszych dobrze zachowanych dywanów, zwany kobiercem z doliny Pazyryk odnaleziono w połowie XX wieku w górach Ałtaj, a pochodzi on z V wieku p.n.e. Został on utkany z wełny wielbłądziej, farbowanej naturalnymi barwnikami roślinnymi oraz koszenilą, z gęstością tkania około 3600 węzłów. Uchodzi on za symbol wielkiej urody i można go do dziś podziwiać w petersburskim Ermitażu. Odnalezienie tego okazu miało tym większe znaczenie, gdyż następne odnalezione kobierce pochodziły dopiero z przełomu XIII i XIV wieku.

Dywany w kulturze Europejskiej nabrały znaczenia w XV wieku, choć największe znaczenie miały w kulturze Wschodu. Na znawcach sztuki dywany wywierają duże wrażenia, jednak każdy człowiek dostrzeże symbolikę kompozycji kobierców ręcznie tkanych. W kobiernictwie rozpoznaje się wiele starożytnych symboli roślinnych i zwierzęcych. Najstarsze dywany kaszgarskie przedstawiają uproszczony motyw palmet. Współczesne dywany Gabbeh zgeometryzowane motywy zwierząt. Wywodzi się to z mitycznych wierzeń ludów, przypisujących zwierzętom magiczne moce. Wśród motywów roślinnych bardzo ważną role odegrało tzw. „drzewo życia”. Wśród setek różnorodnych dywanów wschodnich można znaleźć też motywy geometryczne – swastyki lub świątynie ognia lub motyw wnęki – uwieczniany głównie na modlitewnikach. Symbolika związana jest głównie z wierzeniami danej kultury. Wśród technik wzornictwa rozróżnia się również motywy Gul, Heratu, Boota i inne. Kobierce były wytwarzane główne w domowych manufakturach przez kobiety.


wzór Heratu

motyw palmet

Dla koczowniczych ludów dywany były niezbędnym wyposażeniem jurty. Okładało się nimi podłogę, aby odizolować podłogę od zimnej ziemi. Dywany pełniły funkcje pledów i poduszek, jak również wieszano je na ścianach w celach izolacyjnych i dekoracyjnych. W krótkim czasie dywany zdobyły sławę i stały się cennym towarem eksportowym.